Wij zijn Charis Vanhaelewijck en Wim Lenoir. Dinsdag 28 november we hadden een afspraak om 11 uur bij de gynaecoloog in Mol. Uitgelopen en om 12 uur pas binnen. Ik kon echter niet blijven ik moest mijn zoon gaan afhalen van het school. Beetje boos gemaakt omdat ik niet kon blijven en ik vond het niet erg beleefd van haar om ons niets te zeggen dat het uitgelopen was. Stond aan de poort te wachten plots telefoon. Charis.
Nu komen nu naar Leuven waren haar woorden… tts of zoiets! Aangekomen in Leuven, mooi opgevangen geweest en inderdaad tts. Tegen de volgende ochtend om 7 uur een antwoord op 3 opties was onze loodzware opdracht.
- Niks doen en onze meisjes verliezen.
- Bloedvaten laten laseren met 60% kans dat het lukt maar dat de kans groot is op hersenschade bij Pippa.
- Pippa laten gaan en Renée alle kansen geven.
Ik mag helaas niet blijven slapen in het ziekenhuis wegens het beleid van het ziekenhuis. Om 22 uur nog een MRI gepland van de meisjes hun hersenen voor de zekerheid. ’s Morgens 29 november om 7 uur bij de gynaecoloog: ‘Het spijt me zeer maar uw meisjes hebben allebei een hersenbloeding gehad en allebei hersenschade en ze zijn helaas niet levensvatbaar.’
Maak me alsjeblieft even wakker want dit kan niet!
Om 12.06 uur en 12.09 uur hebben ze onze meisjes laten inslapen. ’s nachts (30 november) om 00.15 zijn onze meisjes dan geboren. Wat zijn ze zo mooi ?. Ongelooflijk goed bijgestaan door een fantastisch team en de sociaal assistente.
Op 1 december bezoekje van “Boven de Wolken” op 2 december terug naar huis zonder onze meisjes.
