Troostende woorden

In de loop van de tijd heb ik aardig wat goedbedoelde opmerkingen te horen gekregen. Mensen die troostende woorden met je delen, maar waarbij dat net niet helemaal op de juiste manier gedaan wordt. Waardoor iemand je onbewust pijn doet. Niet zo bedoeld, maar het gebeurt wel!

Enkele troostende woorden die ik kreeg te horen, op een rijtje gezet

1. Maar gelukkig heb je er nog één!

Dit vind ik de meest pijnlijke ‘goedbedoelde’ opmerking. Ik kreeg geen tweeling om uiteindelijk maar voor één kindje te mogen zorgen. Ik kreeg twee kinderen. Net als ieder gezin die een tweede kindje krijgt. Bij mij waren ze er alleen tegelijk! Het is geen ‘twee voor de prijs van één-aanbieding’, waarbij je er eentje makkelijk weer weg doet. Het waren twee kinderen. Twee individuen. Die toevallig tegelijk in mijn buik hebben gezeten. Ik vraag mensen toch ook niet om te kiezen tussen hun kinderen?

2. Het zou wel druk geweest zijn, twee kinderen

Iedereen die dat zegt heeft nog nooit een kind op de NICU gehad terwijl die een begrafenis moest organiseren en een depressieve man op de been moest houden. Geloof me, twee kinderen was een makkie geweest!

3. Hoe lang ga je rouwen?

Uhm, nou, uhm, pardon? Aan rouw zit geen tijd. Geen periode. Het gat in mijn hart gaat niet dicht. Het zit er. Voor altijd. Ik ben mama van twee kindjes. En heb er maar één bij me. De pijn van het verlies gaat nooit weg. Je leert er alleen mee leven, waardoor het minder rouw en minder hard wordt. En hoe lang dat duurt? Alleen de tijd zal dat leren…

4. De buurvrouw van m’n tante verloor een kindje van 6, wees blij dat die van jou maar kort geleefd heeft. Dan heb je niet zo’n band

Ja hoor, ik doe een vreugdedansje van blijdschap! Ik heb mijn kindjes zeven maanden in mijn buik gedragen. Hun trapjes gevoeld. Ze op echo’s gezien. Ze op de wereld gezet. Bij de positieve zwangerschapstest hield ik al van ze. Dat heet onvoorwaardelijke moederliefde. Dit wordt niet bepaald door tijd en plaats, maar alleen door het simpele feit dat het mijn kinderen zijn… En een kind verliezen verscheurt je, ongeacht de leeftijd van je kindje.

Ik weet dat bovenstaande ‘troostende woorden’ allemaal goed bedoeld zijn. Dat mensen echt niet expres een pijnlijke opmerking maken. Maar hoe goed bedoeld ook: wat ik geleerd heb, is dat woorden niet altijd troost bieden. Soms is een situatie niet te troosten en is alleen een luisterend oor voldoende. Of een dikke knuffel…

Lees ook een eerder blog van Maaike: ‘Vreugde en verdriet’

Please follow and like us: