Als je je kindje(s) verliest, tijdens de zwangerschap of rondom de geboorte, krijgt je leven een totaal andere wending. Je moet ineens stilstaan en nadenken over dingen waar je nog nooit eerder over nagedacht hebt. Waar je helemaal niet over na wilt denken. Ditzelfde geldt voor de mensen in je (directe) omgeving. Is een felicitatie op de geboortedag van een overleden kindje gepast? En zo ja, wat zeg je dan? Schenk je juist wel of geen aandacht aan deze dag? Zo ja, hoe geef je dan de juiste aandacht? Of is het juist beter helemaal geen aandacht of felicitatie op de geboortedag van een overleden kindje te geven en deze dag geruisloos voorbij te laten gaan?
Een felicitatie op de geboortedag van een overleden kindje is fijn
Veel papa’s en mama’s realiseren zich pas na de geboorte van hun kindje hoe bijzonder het is dat ze papa en mama zijn geworden en dat dit zeker een felicitatie waard is. Ja, ook als het kindje vlak voor, tijdens of vlak na de bevalling is overleden. Dankzij je overleden kindje(s) mag je een extra titel dragen. Die van mama en papa. Ook al mag je niet voor je kindje(s) zorgen zoals anderen dat kunnen, je zorgt de rest van je leven wel degelijk voor hem of haar. Alleen op een manier die vaak niet begrepen wordt door niet-lotgenoten. Dat maakt dat elke vorm van aandacht voor het overleden kindje voelt als een bevestiging van zijn of haar bestaan. Het overleden kindje(s) hoort er zo ‘gewoon’ ook bij. Zeker op zijn of haar geboortedag.
Elk jaar opnieuw
Net als elke ouder, worden ook onzichtbare ouders elk jaar opnieuw geconfronteerd met de geboortedag van hun kindje. Zo’n dag is zeker geen feestdag zoals velen zo’n dag zullen omschrijven: een feestdag gevuld met spelende en zingende kinderen, familie en vrienden. Taartjes en cadeautjes. Kaarsjes die onder luid applaus worden uitgeblazen. Rode blosjes op de wangen van de jarige van opwinding en nieuwsgierigheid. Voor verliesouders echter niets van dit alles. Toch proberen ook zij iets moois van zo’n memorabele dag te maken. Met een lach en een traan. Ze vieren en/of gedenken. En vaak niet eens met alleen maar tranen.
Wel of niet feliciteren?
Persoonlijk vind ik dat je Verliesouders mag feliciteren op de geboortedag van hun overleden kindje. Toen onze jongens geboren werden, maakten zij mij toch maar mooi voor het eerst mama. Ik was enorm trots op wat ik had gepresteerd. Ik had twee kinderen tegelijkertijd in mijn buik gedragen. Ik had goed voor ze gezorgd. Ze waren in die veel te korte tijd gegroeid tot prachtige kindjes. Alleen besliste de natuur dat ze niet mochten blijven. De liefde die zij mij in die korte tijd hebben gegeven en de liefde die ze van mij in die korte tijd hebben gekregen was voor mij niet voldoende, voor hen echter wel. Hun taak was volbracht. Nu was het mijn taak om aan die liefde op een andere manier vorm te geven. Zodat hun veel te korte bestaan niet voor niks was geweest. Daarom vind ik dat ik wel een felicitatie verdien. Net als elke Verliesouder. Ook al zijn Milan & Timo dood, ze zijn eerst en vooral mijn eerstgeborenen. Mijn prachtige zoontjes. Elke dag zijn ook zij mijn kinderen. Een onvoorwaardelijke liefde die niet door de tijd slijt of stopt.
Aandacht is altijd fijn
Ook na 2, 5, 8, 10 of meer jaar na het overlijden van hun kindje(s) vinden Verliesouders het vaak fijn wanneer er aan hun overleden zoon(s) of dochter(s) wordt gedacht. Helaas zijn er vaak nog maar weinig mensen die na een x aantal jaar nog aan de memorabele dagen denken. Terwijl het kindje dat is overleden de rest van het leven van de ouders gemist zal worden. Het gemis of verdriet is na een paar jaar niet over. Of wanneer er nog meer kinderen in het gezin zijn geboren. Het overleden kindje blijft altijd deel uitmaken van je leven, soms duidelijk aanwezig, soms op de achtergrond. Maar confrontaties zoals bijvoorbeeld de geboortedag of sterfdag, maar ook onverwachte confrontaties kunnen ervoor zorgen dat het verdriet weer aan de oppervlakte komt. Het blijft een deel van je leven. En er gaat vaak geen dag voorbij dat je niet aan je overleden kindje(s) denkt.
Proficiat of gefeliciteerd?
Niet iedereen is gelijk, maar over het algemeen kan gesteld worden dat ouders van overleden kinderen het fijn vinden wanneer er op zijn minst aandacht is. Een prima aanleiding daarvoor is natuurlijk de geboortedag. ‘Gefeliciteerd’ klinkt voor sommigen wat té feestelijk, maar is zeker op zijn plaats wanneer 1 kindje van de tweeling leeft. Een proficiat voelt voor velen net wat beter. Al is oprechte aandacht altijd goed. Hoe je Verliesouders die aandacht op de geboortedag geeft, kan soms moeilijk zijn om te bedenken. Daarom hieronder enkele reacties van Verliesouders op de in onze besloten FB groep gestelde vraag: ‘Hoe zou je willen dat mensen aandacht schenken aan de geboortedag van je overleden kindje(s)?’
Wat vinden Verliesouders fijn om te horen?
Proficiat! Jullie zijn papa en mama geworden. Gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van jullie [naam*].
Ik ben blij voor jullie dat [naam*] geboren is, dus vier vandaag feest.
Proficiat met de eerste geboortedag van jullie kanjers. Een dag om nooit te vergeten. Een dag om het leven te vieren, maar ook een dubbele dag. Want jullie [Naam*] is er niet fysiek bij om samen met jullie het feestje van nieuw leven te vieren. Vanaf zijn eigen mooie plekje geeft [Naam*] jullie extra kracht op deze dag. Zodat het toch een mooie dag wordt voor [Naam], met [Naam*] voor altijd verweven in je hart.
Vandaag vieren we dat [naam*] geboren is, een heel bijzonder meisje/jongetje.
Elk jaar zal ook ik jouw verjaardag vieren. Het vieren van jouw bestaan. Het feit dat jij [naam*] mama en papa hebt gemaakt.
Gelukkige verjaardag voor jullie bengeltje en engeltje.
Proficiat met [Naam], sterkte met het gemis van [Naam*].
Proficiat met de geboortedag van [Naam] & [Naam*]. Eentje hier en eentje daar, toch horen ze voor altijd bij elkaar.
Conclusie
Het aller- allermooiste geschenk dat je Verliesouders kunt schenken op de geboortedag van hun overleden kindje(s) is toch wel aandacht. Niet zo zeer een felicitatie op de geboortedag van een overleden kindje is wat vooral belangrijk is, maar aandacht. Oprechte aandacht op welke manier dan ook. Want aandacht zorgt voor erkenning. Erkenning van het bestaan van het overleden kindje. Met name op de geboortedag. Zet dus vooral ook de geboortedag van overleden kindjes op de verjaardagskalender.
In een volgend blog geef ik tips en ideetjes hoe je als Verliesouders aandacht kunt geven aan de geboortedag van je overleden kindje(s). Heb je zelf nog reacties gekregen die je erg gewaardeerd hebt? Laat het gerust weten in een reactie onder dit blog.
Lees het volgende blog van Petra: ‘Kerstmis zonder je kindje’.
Lees een eerder blog van Petra: ‘Verborgen verdriet’.
4 Reacties
Monique
Ze zijn er samen geweest. Ze hebben samen bestaan, ook al is t voor sommige mensen een abstracte “voorstelling. Ze hebben je idd moeder en vader gemaakt. Ook al is er 1 of zijn ze allebei, overleden. Het is zeker een felicitatie,een proficiat of welk teken je ook gebruikt waard. Een ode aan jouw kindje(s).
Dikke knuf
ghager
In jullie geval, zoals ik jullie ken zonder jullie echt te kennen, wil ik jullie feliciteren. Ten eerste omdat jullie ook naar jullie overleden kinderen weten te kijken als jullie kinderen, en niet alleen als bron van veel pijn verdriet. Maar eigenlijk nog meer wil ik jullie feliciteren met de manier waarop jullie met het overlijden van jullie tweeling omgaan. Jullie zijn niet bij de pakken neer gaan zitten, hoewel dat soms best wel prettig leek te voelen. Jullie zijn ze gaan liefhebben op een moment dat het veel veiliger lijkt om ze ver weg te stoppen, samen met de pijn en het verdriet. Jullie zijn gaan delen op een moment dat het veel prettiger kan zijn om te kiezen om er nooit meer over te praten. Die instelling, die reactie, dat verbond dat jullie met elkaar hebben, daar wil ik jullie mee feleciteren. Maar het zal een dag van vele gevoelens zijn voor jullie. Daar wil ik jullie sterkte in wensen. Weet dat jullie gedrag een voobeeld voor velen is hoe om te kunnen gaan met tegenslag. Maak er een bijzondere dag <3
Anouk
Wat heb je het toch weer mooi verwoord, zo knap hoe je elke keer weer de juiste woorden weet te vinden. Om wat voor mijzelf zo’n zoek tocht was van hoe vier je nou geboorte en verjaardag samen. Maar precies zoals je schrijft zolang het er beide mag zijn is dat ‘fijn’ blijdschap en verdriet mag/gaat op zo’n dag extra hand in hand dan op andere dag.
Petra
Dankjewel Anouk voor je lieve woorden. Beide emoties mogen er zeker zijn! Ik hoop dat ook voor jou op enig moment je vreugde krachtig genoeg is om je verdriet te dragen. Zodat beide emoties naast elkaar kunnen bestaan, zonder elkaar te hinderen.